28/06/2016, 20:16
Merhaba arkadaşlar,
dün kekeme arkadaşların arasında bir tartışma geçti ve o tartışma kekemeleri genel olarak ilgilendiren bir konu olduğundan forumda biraz daha açmaya karar verdim.
Mesele kekeme bir futbolcuyla başladı. Hem kekeme, hem oyuncu.
https://www.youtube.com/watch?v=ZD6m0sqGU24
Ben bir sakınca görmemiştim, bir arkadaşın yaptığı yorum, oyuncu olarak her gün basınla konuşmak zorunda kalması. Bu bağlamda çok önemli bir nokta ortaya çıkıyor: kekeme bir insan sırf kekeme olduğu için güçlü taraflarını da mı yaşamasın?
İyi bir futbolcu, iyi bir müzisyen, iyi bir artist... Başka insanların huzurunda kekeleme olasılığı olduğundan kimseyle konuşmasın mı? TV'ye çıkmasın mı?
Başkalarının huzurunda kekelese ne olacak?
Büyük insan kitlelerine karşı çıkan her kekeme kendi kendine bu soruyu sormak zorundadır.
Psikolojim olağanüstü hale geçiyordu. Dene, dene... olmuyor. Eyvah, millet ne diyecek? Beni ne zannedecek? Kekemeliğimi yüzüme vuracaklar... ve benzeri düşünceler aklımdan geçiyordu.
Beni kurtaran hep başkaları oluyordu. İlla çevremde biri söyleyeceğim kelimeyi sonunda tamamlayıp beni o halden kurtarıyordu. Ve o durum benim işimi daha da zorlaştırıyordu. Bende
Sizde nasıl bilmiyorum ancak ben artık (kekemelik hakkında bir sürü kitap okuduktan ve özellikle başka kekemelerle tartıştıktan sonra) her takılmanın er geç geçeceğini biliyorum.
Ben bunu yaptıktan sonra müthiş bir değişim yaşadım. Gizli saklı bir şey yok, gerekirse açık kekelerim ama yukarıda bahsettiğim sonsuz takılmaları artık hiç yaşamadım. Bana sorarsanız ben kekemeliğimi yendim derim. Çünkü kekemelik beni artık kontrol edemez, ben her ortamda kekemeliğimi idare ederim. Gerekirse açık kekeleyerek. Ancak beni artık teslim alamaz. Bir sürü ünlü Alman politikacılarına tercümanlık yaptım, Türkiye'den gelen heyetleri bakanlıklarımızda gezdirdim. Kekelemeyi her an göze alırım. Bugüne kadar benden şikayetçi olan çıkmadı.
Ve Hamit Altıntop gibi iyi bir oyuncu da bunu demek göze almıştır.
https://www.youtube.com/watch?v=KEfqTTQu3H8
Ancak sadece o değil, örnek olarak sunacağım ve dilini bilmezseniz dahi kekeme olduğunu hemen anlayacağınız bir Alman milletvekili de bunu göze almıştır.
https://www.youtube.com/watch?v=_9FlMVhVORc
https://www.youtube.com/watch?v=hAbsmYaq6-A
İyi bir veri güvenliği uzmanıdır ve aynı zamanda çok zeki, genç bir politikacıdır. Kekemeliğini açıkça dile getiriyor, Kekemelik ve Özyardım Federasyonu'na da gelip konuşma yapıyor, geleceğinden endişeli gençlerimize cesaret veriyor.
Evet, bakkala bile gidemeyen, minibüste ineceği durağı söyleyemeyen arkadaşlarımız vardır. Saygım var, kimseyi de mahkum etmiyorum.
Ancak kekemelikte değişiklik yapmak, kekemeliğimize karşı olan tutumumuzdan başlar.
Onu bir düşman olarak değil, varlığını kabul etmemiz gereken bir kardeş olarak görmekten geçer.
Kekemelikle mücadele etmek, onunla boğuşmaktan değil, onunla barışmaktan geçer.
Ben buna inanıyorum ve faydasını gördüm. Evet, ben kekemeyim. Utanmıyorum. Yüzüme vursalar da 'doğrudur' derim. Ve her karşıma çıkana kekemeliğin ne olduğunu açıklamaya hazırım.
Selamlar
Petra
dün kekeme arkadaşların arasında bir tartışma geçti ve o tartışma kekemeleri genel olarak ilgilendiren bir konu olduğundan forumda biraz daha açmaya karar verdim.
Mesele kekeme bir futbolcuyla başladı. Hem kekeme, hem oyuncu.
https://www.youtube.com/watch?v=ZD6m0sqGU24
Ben bir sakınca görmemiştim, bir arkadaşın yaptığı yorum, oyuncu olarak her gün basınla konuşmak zorunda kalması. Bu bağlamda çok önemli bir nokta ortaya çıkıyor: kekeme bir insan sırf kekeme olduğu için güçlü taraflarını da mı yaşamasın?
İyi bir futbolcu, iyi bir müzisyen, iyi bir artist... Başka insanların huzurunda kekeleme olasılığı olduğundan kimseyle konuşmasın mı? TV'ye çıkmasın mı?
Başkalarının huzurunda kekelese ne olacak?
Büyük insan kitlelerine karşı çıkan her kekeme kendi kendine bu soruyu sormak zorundadır.
Alıntı: Başkasının huzurunda kekelesem ne olacak?Ve olası cevaplardan tek bir tanesi caizdir bence:
Alıntı: Kekelesem kendi gücümle çıkamayacağımBen bu olayı genç kızken birçok defa yaşadım. Durup dururken hiç ses çıkaramadığımı veya cümlenin ortasında devam edemediğimi...
Psikolojim olağanüstü hale geçiyordu. Dene, dene... olmuyor. Eyvah, millet ne diyecek? Beni ne zannedecek? Kekemeliğimi yüzüme vuracaklar... ve benzeri düşünceler aklımdan geçiyordu.
Beni kurtaran hep başkaları oluyordu. İlla çevremde biri söyleyeceğim kelimeyi sonunda tamamlayıp beni o halden kurtarıyordu. Ve o durum benim işimi daha da zorlaştırıyordu. Bende
Alıntı: kekelesem kendi gücümle çıkamayacağımkanaati oluşmuştu. O yüzden kekelemekten korkuyordum. Diğer semptomları gizlemeyi çok iyi becerebiliyordum, adeta ustasıydım ancak söylemek zorunda olduğum bir kelimeyi çıkaramadığım zaman kekemelik beni tamamen teslim alıyordu, felç ediyordu.
Sizde nasıl bilmiyorum ancak ben artık (kekemelik hakkında bir sürü kitap okuduktan ve özellikle başka kekemelerle tartıştıktan sonra) her takılmanın er geç geçeceğini biliyorum.
- İnsan ne kadar soğukkanlı kalırsa o kadar da erken geçer.
- Kekemelikten ne kadar az korkarsa o kadar da az takılma olur.
- Milletin tepkisini kafaya takmazsa daha da azalır.
- Hele hele her yerde kekemeliği dile getirmeye hazır olursa dinleyicinin kekemelikten dolayı sergilediği şaşkın bakışlarını da daha rahat çekebilir, hatta dinleyicinin özür dilemesini teşvik edebilir.
Ben bunu yaptıktan sonra müthiş bir değişim yaşadım. Gizli saklı bir şey yok, gerekirse açık kekelerim ama yukarıda bahsettiğim sonsuz takılmaları artık hiç yaşamadım. Bana sorarsanız ben kekemeliğimi yendim derim. Çünkü kekemelik beni artık kontrol edemez, ben her ortamda kekemeliğimi idare ederim. Gerekirse açık kekeleyerek. Ancak beni artık teslim alamaz. Bir sürü ünlü Alman politikacılarına tercümanlık yaptım, Türkiye'den gelen heyetleri bakanlıklarımızda gezdirdim. Kekelemeyi her an göze alırım. Bugüne kadar benden şikayetçi olan çıkmadı.
Ve Hamit Altıntop gibi iyi bir oyuncu da bunu demek göze almıştır.
https://www.youtube.com/watch?v=KEfqTTQu3H8
Ancak sadece o değil, örnek olarak sunacağım ve dilini bilmezseniz dahi kekeme olduğunu hemen anlayacağınız bir Alman milletvekili de bunu göze almıştır.
https://www.youtube.com/watch?v=_9FlMVhVORc
https://www.youtube.com/watch?v=hAbsmYaq6-A
İyi bir veri güvenliği uzmanıdır ve aynı zamanda çok zeki, genç bir politikacıdır. Kekemeliğini açıkça dile getiriyor, Kekemelik ve Özyardım Federasyonu'na da gelip konuşma yapıyor, geleceğinden endişeli gençlerimize cesaret veriyor.
Evet, bakkala bile gidemeyen, minibüste ineceği durağı söyleyemeyen arkadaşlarımız vardır. Saygım var, kimseyi de mahkum etmiyorum.
Ancak kekemelikte değişiklik yapmak, kekemeliğimize karşı olan tutumumuzdan başlar.
Onu bir düşman olarak değil, varlığını kabul etmemiz gereken bir kardeş olarak görmekten geçer.
Kekemelikle mücadele etmek, onunla boğuşmaktan değil, onunla barışmaktan geçer.
Ben buna inanıyorum ve faydasını gördüm. Evet, ben kekemeyim. Utanmıyorum. Yüzüme vursalar da 'doğrudur' derim. Ve her karşıma çıkana kekemeliğin ne olduğunu açıklamaya hazırım.
Selamlar
Petra