31/10/2016, 17:43
31/10/2016, 21:43
Merhaba Feyza hanım,
terapist olmadığım için bu konuyu biraz araştırmam gerekir.
Genellikle küçük çocuklarda aile danışmanlığı ve dolaylı terapiler çok yaygın. Yani ailelere nasıl davranmaları gerektiği anlatılır, çocukların konuşmasına doğrudan ne müdahale edilir ne de egzersiz yapılır. Ailelere verilen önerileri de burada bulursunuz.
Kekemelik zaten birçok vakada bir yıl devam etmeden kendiliğinden veya terapi sonucu kaybolur. Bizim terapistlerimiz hiçbir zaman çocuğun iyileşmesini tamamen ailenin davranışına bağlamazlar. Yani şöyle veya böyle davranırsan kekemelik geçer veya kekemeliğin geçip geçmeyeceği tamamen anne-babanın davranışına bağlı gibi ibareler kullanmazlar. Çok çok şu veya bu davranış kekemeliğin geçmesinde faydalı olabilir derler. Neden? Çünkü yıllar içinde edinilen tecrübeler gösteriyor ki kimi vakada anne-baba terapistin önerdiği davranışları dört dörtlük uygulamışsa bile kekemelik devam eder.
Anne-babaya gerçekçi olmayan vaatlerde bulunmak onların üzerine gereğinden fazla sorumluluk yükler. Hem kendi kendilerini asla yanlış bir davranışta bulunmamak için sıkarlar hem de çocuk herşeye rağmen kekelemeye devam ederse kendi kendilerini veya birbirlerini suçlamaya başlarlar. Bu da ailenin psikolojisini önemli derecede olumsuz etkileyebilir.
Yalnız son yıllarda bayağı etkili bir metot olarak Lidcombe metodu çok methediliyor. Almanya'da da bu yöntemi uygulayan terapistlerin sayısı sınırlıdır. Yani çocuklarla çalışan terapistlerin yalnız bir kısmı bu yöntemde eğitim almış ve uyguluyor.
Geçenlerde Alman forumunda şu yazı linklendi. <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.parlo-online.com/litDB/uploads/1318694817.pdf">http://www.parlo-online.com/litDB/uploa ... 694817.pdf</a><!-- m -->
Zaman bulursam Almanca'dan Türkçe'ye (en azından özet olarak) çeviririm, şu anda zamanım kısıtlıdır.
İyi günler.
Petra
terapist olmadığım için bu konuyu biraz araştırmam gerekir.
Genellikle küçük çocuklarda aile danışmanlığı ve dolaylı terapiler çok yaygın. Yani ailelere nasıl davranmaları gerektiği anlatılır, çocukların konuşmasına doğrudan ne müdahale edilir ne de egzersiz yapılır. Ailelere verilen önerileri de burada bulursunuz.
Kekemelik zaten birçok vakada bir yıl devam etmeden kendiliğinden veya terapi sonucu kaybolur. Bizim terapistlerimiz hiçbir zaman çocuğun iyileşmesini tamamen ailenin davranışına bağlamazlar. Yani şöyle veya böyle davranırsan kekemelik geçer veya kekemeliğin geçip geçmeyeceği tamamen anne-babanın davranışına bağlı gibi ibareler kullanmazlar. Çok çok şu veya bu davranış kekemeliğin geçmesinde faydalı olabilir derler. Neden? Çünkü yıllar içinde edinilen tecrübeler gösteriyor ki kimi vakada anne-baba terapistin önerdiği davranışları dört dörtlük uygulamışsa bile kekemelik devam eder.
Anne-babaya gerçekçi olmayan vaatlerde bulunmak onların üzerine gereğinden fazla sorumluluk yükler. Hem kendi kendilerini asla yanlış bir davranışta bulunmamak için sıkarlar hem de çocuk herşeye rağmen kekelemeye devam ederse kendi kendilerini veya birbirlerini suçlamaya başlarlar. Bu da ailenin psikolojisini önemli derecede olumsuz etkileyebilir.
Yalnız son yıllarda bayağı etkili bir metot olarak Lidcombe metodu çok methediliyor. Almanya'da da bu yöntemi uygulayan terapistlerin sayısı sınırlıdır. Yani çocuklarla çalışan terapistlerin yalnız bir kısmı bu yöntemde eğitim almış ve uyguluyor.
Geçenlerde Alman forumunda şu yazı linklendi. <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.parlo-online.com/litDB/uploads/1318694817.pdf">http://www.parlo-online.com/litDB/uploa ... 694817.pdf</a><!-- m -->
Zaman bulursam Almanca'dan Türkçe'ye (en azından özet olarak) çeviririm, şu anda zamanım kısıtlıdır.
İyi günler.
Petra